Ossa sepia techniek.

 Wat is Ossa sepia?

Ossa sepia is het schildje van een inktvis. Je kan ze vinden op het strand, maar de meeste mensen kennen het als het witte schelpje wat je vaak in vogelkooitjes vindt. Het heeft een harde kant en een kwetsbare zachte kant.

De techniek…

Bij de Ossa sepia techniek ga ik zilver of goud gieten in dit schelpje. Ik moet eerst een voorbeeldmodel in de zachte kant van het schelpje drukken. Dan een ander stukje ossa sepia aan de andere kant en als het model aan twee kanten goed in de schelp is gedrukt, haal ik het modelletje eruit. Ik hou dan een lege ruimte over in de vorm van het voorbeeldmodel. Dan maak ik een gietkanaal en als alles op elkaar past kan ik gaan gieten. Als het zilver of het goud gesmolten is, giet ik in vloeiende beweging het metaal in de schelp. Mijn partner is altijd bijzonder blij als ik dit ga doen, want het stinkt verschrikkelijk. Als het metaal gestold is kan ik het afkoelen in water, en het giet model eruit halen.

En wat krijg je dan?

De ossa sepia waar ik in gegoten heb, heeft een uniek patroon en dit patroon neemt het metaal over. Dit maakt deze techniek zo bijzonder, omdat je nooit weet hoe het er uit gaat zien na het gieten en geen een patroon is hetzelfde. Het is dus onmogelijk om exact het zelfde patroontje op een tweede sieraad te krijgen. Elk sieraad is dus uniek!

Titanium kleuren.

Wat is titanium?

Titanium is een bijzonder eigenwijs, maar mooi metaal om mee te werken. Het is vele malen lichter als alle andere metalen, maar het is vier keer sterker dan staal. Daarom wordt het dan ook veel in de ruimtevaart gebruikt. En omdat het een vrijwel zuiver metaal is, het wordt niet of nauwelijks gelegeerd met andere metalen, is het uitermate geschikt voor mensen met een allergie. Het is eigenwijs omdat het vrijwel niet te bewerken is als goud of zilver. Het laat zich niet solderen, het is keihard en al je gereedschap is versleten voor je er erg in hebt, dus vijlen of schuren moet je zo min mogelijk doen. Door deze eigenschappen, wordt je als goudsmid erg geremd in uitvoeringen en modellen. Vrijwel altijd zijn de sieraden heel strak en modern in uitvoering.

.

Het kleuren zelf.

Wat titanium wel heeft en goud of zilver niet, is de mogelijkheid om een andere kleur te krijgen. Titanium oxideert namelijk door het gebruik van vlam of elektriciteit. Het krijgt zoals wij het noemen, een oxidelaagje. Ik werk voornamelijk met een vlam omdat ik dan iets warmere kleuren krijg. Door de temperatuur van de vlam kleurt het titanium en bij elke temperatuursverandering krijg je een andere kleur. In het begin gaat de verandering van de kleuren vrij langzaam, maar aan het eind gaat het steeds sneller. binnen een seconde gaat de kleur dan bv. over van groen naar roze, naar een vieze mengeling die we beslist niet willen zien in een sieraad. Omdat tijd en warmte veel nauwkeurigheid vragen, komt het vaak voor dat ik lang bezig ben met kleuren. Als het namelijk fout gaat moet ik eerst de foute kleur eraf schuren, weer polijsten en weer opnieuw verhitten, net zolang tot ik de goede kleur heb.

Het uiteindelijke laagje.

Omdat het laagje vrij dun is, is het wel een kwetsbaar iets. Door krassen of stoten gaat de kleur er op den duur af. Daarom wordt het titanium in bijvoorbeeld ringen altijd verdiept gekleurd, zodat je de kleur er niet zo snel af krijgt. Voor hangers hoef je niet zo op te passen omdat deze in de regel veel minder kwetsbaar zijn.